Witamy Wszystkich wiernych na stronie Parafii Matki Bożej Różańcowej w Koprzywnicy. Wierzymy, że stanie się ona szybkim źródłem informacji i pozwoli na jeszcze głębsze zjednoczenie we wspólnocie parafialnej.
Dziś przez wiarę uczestniczymy w doświadczeniu Apostołów, oglądających na górze Tabor chwałę Syna Bożego. Biel szat Chrystusa wyraża Jego Bóstwo, świętość - bezgrzeszność, natomiast obłok symbolizuje tajemnicę Boga, która wymyka się ograniczonemu poznaniu naszego rozumu i zmysłów. Blask chwały Chrystusa ukazuje godność, piękno i świętość, które Bóg złożył w duszach nas wszystkich - Jego synów i córek. Przyjmując coraz głębiej Jego słowo do swego życia i jednocząc się z Nim w Eucharystii, stopniowo pozwalamy, by zajaśniał w nas Jego obraz, który w przyszłym życiu osiągnie swoją pełnię.
Jak co roku Kraj nasz cały,
Znów odwiedza Święty Bóg.
Idzie w małej Hostii białej,
Przemierzając wiele dróg.
W Święto Ciała Najświętszego,
Świętej Krwi Chrystusa,
Każdy, kto ukochał Jego,
Na spotkanie z Nim wyrusza.
Uroczystość to wspaniała,
Gdy w Monstrancji Świętej,
Jest niesiona Hostia biała,
Pan i Bóg nasz niepojęty.
Gdy za Bogiem postępuje,
Lud w czerwcowy, letni czas,
To świadectwo wiary daje,
Idąc ulicami miast.
I upada na kolana,
Przed Najświętszym Ciałem Jego,
By uwielbić swego Pana,
Śpiewa modląc się do Niego
Ewangelia według św. Jana ściśle łączy wydarzenie Zesłania Ducha Świętego ze Śmiercią i Zmartwychwstaniem Jezusa. W Wielki Piątek Jezus na krzyżu "oddał Ducha", a w niedzielę Zmartwychwstania wzywa do Jego przyjęcia: Weźmijcie Ducha Świętego! Otworzyć się na Ducha Świętego to poddać się Jego wyzwalającej i uzdrawiającej mocy, to także uwierzyć w Bożą miłość i zacząć nią żyć. Doświadczając działania Ducha Świętego, przestańmy narzekać na życie i stawajmy się tym, kim mamy być z natury czyli – dziećmi i świadkami Boga.
A myśmy się spodziewali...To ważne, by się spodziewać różnych rzeczy od Pana Boga, od ludzi, od tak zwanego życia. Ale nadmierne przywiązanie do tego, na co oczekujemy, może zamknąć nam oczy na rzeczywistość. I może zaowocować tym, że Pana Boga uznamy za jedynego, który nie wie, co się tak naprawdę dzieje. Wydaje nam się, że to my wiemy najlepiej. Panie Jezu, daj nam moc wiary i odwagę, byśmy przebili się wreszcie przez ciemności naszych oczekiwań i ujrzeli blask Twojego oblicza, blask Twojego zmartwychwstania.
MAJ MIESIĄCEM MARYII
Maj jest w Kościele miesiącem szczególnie poświęconym czci Matki Bożej. Słynne „majówki” - nabożeństwa, odprawiane wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i przydrożnych figurach, na stałe wpisały się w krajobraz Polski.
Centralną częścią nabożeństwa majowego jest Litania Loretańska, jeden ze wspaniałych hymnów na cześć Maryi, w którym wysławiane są Jej wielkie cnoty i przywileje, jakimi obdarzył Ją Bóg. Litania Loretańska powstała w XII wieku, prawdopodobnie we Francji, a zatwierdził ją oficjalnie papież Sykstus V. Nazwę "Loretańska" otrzymała od miejscowości Loreto we Włoszech, gdzie była szczególnie propagowana i odmawiana.
Prośba po każdym wezwaniu "Módl się za nami" nadaje tej modlitwie formę kontemplacji, która nie tyle jest oszczędna w słowach, ile raczej ukazuje bogactwo tytułów i przymiotów Matki Najświętszej. W tych wezwaniach Kościół każdemu z nas stawia przed oczy godność człowieczeństwa, macierzyństwa, rodziny i miłości, tak pięknie realizowanej w życiu ziemskim przez Maryję. Mamy Ją nie tylko podziwiać, ale przede wszystkim naśladować. Takie jest zadanie każdego z nas. Chęć odmawiania Litanii bardzo często tłumaczy się tym, że Maryja jest tak blisko każdego z nas. Jest nam Matką i Królową, a zjednoczeni w rodzinie Apostolstwa Chorych - czcimy ją jako Uzdrowienie Chorych.
Oficjalny tekst Litanii Loretańskiej zatwierdzony przez Kongregację ds. kultu Bożego i dyscypliny sakramentów zawiera 52 wezwania. Ostatnie wezwanie dodane do litanii uznaje się jako owoc 700-lecia Świętego Domku w Loreto. Ojciec Święty Jan Paweł II przychylił się do wniosku Arcybiskupa Loreto Pasquale Macchiego, który w Liście z 21 września 1995 r. prosił o wprowadzenie do litanii wezwania: "Królowo Rodziny", Swoją prośbę uzasadniał tym, że inwokacja ta przyczyni się do "upamiętnienia 700-lecia Świętego Domu w Loreto, który przywodzi na myśl Rodzinę z Nazaretu: Jezusa, Maryję i Józefa.
Papież dodając do litanii wezwanie "Królowo Rodziny" nakazał, by odmawiano je po wezwaniu "Królowo Różańca Świętego", a przed wezwaniem "Królowo Pokoju", uzasadniając ten wybór słowami: "Przypomnienie życia w ukryciu w Nazarecie przywołuje kwestie bardzo konkretne i bliskie doświadczeniu każdego mężczyzny i każdej kobiety. Budzi ono świadomość świętości rodziny, otwierając zarazem cały świat wartości dzisiaj zagrożonych, takich jak wierność, poszanowanie życia, wychowanie dzieci, modlitwa, które chrześcijańskie rodziny mogły najpierw odkryć w Świętym Domu, by później stać się przykładem Kościoła Domowego".
Mając na uwadze powyższe słowa Ojca Świętego, starajmy się pamiętać, o naszych rodzinach, modląc się o ich świętość, a także o wzajemną miłość, pojednanie i zgodę.