PROGRAM REKOLEKCJI PARAFIALNYCH

PONIEDZIAŁEK 14.12. 

6.00 – Msza Św. z nauką ogólną                                                                                            

8.00 – Msza Św. z nauką ogólną                                                                                                 

9.30 – Spowiedź – ŁUKOWIEC                                                                                                                                              

10.00 – Msza Św. z nauką ogólną  – ŁUKOWIEC                                                         

16.00 – Wystawienie Najświętszego Sakramentu                                                         

16.30 –  Różaniec                                                                                                                                     

17.00 – Msza Św. z nauką ogólną                                                                                                                               

WTOREK 15.12.                                                                                                                                                                                     

6.00 – Msza Św. z nauką ogólną                                                                                             

8.00 – Msza Św. z nauką ogólną                                                                                                  

9.30 – Spowiedź – ŁUKOWIEC                                                                                      

10.00 – Msza Św. z nauką ogólną – ŁUKOWIEC

15.00 –Spowiedź  Parafialna 

17.00 – Msza Św. z nauką ogólną                                                                                                                                                                                                  

ŚRODA 16.12.                                                                                                                                                                                             

6.00 – Msza Św. z nauką ogólną                                                                                            

8.00 – Msza Św. z nauką ogólną                                                                                                  

9.30 – Spowiedź – ŁUKOWIEC                                                                                                         

10.00 – Msza Św. z nauką ogólną  – ŁUKOWIEC                                                                      

16.00 – Wystawienie Najświętszego Sakramentu                                                          

16.30 –  Różaniec                                                                                                                         

17.00 – Msza Św. z nauką ogólną 

Kierując się troską o Siostry i Braci narażonych w czasie pandemii na liczne zagrożenia oraz mając na względzie zbawczą misję powierzoną przez Chrystusa Kościołowi, przypominam obowiązujące dotychczas zasady i stanowię dodatkowe, które należy niezwłocznie wdrożyć podczas liturgii i innych działań duszpasterskich.

Proszę o jednocześnie wszystkich Księży, aby pozostali w bliskim kontakcie z wiernymi – z zachowaniem obowiązujących przepisów sanitarnych – w celu zapewniania im opieki duchowej i wychodzenia naprzeciw innym bieżącym potrzebom. Jesteśmy wspólnotą, w której mamy wspierać się nawzajem, służąc sobie z miłością.

1. Liczba uczestników nabożeństw liturgicznych

Przypominam, że zgodnie z obowiązującymi zarządzeniami sanitarnymi, podczas nabożeństw liturgicznych może przebywać w strefie żółtej – 1 osoba na 4 m² natomiast w strefie czerwonej 1 osoba na 7 m².

2. Dyspensa

Zgodnie z kan. 87 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, udzielam do odwołania dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy Świętej następującym wiernym:
– osobom z objawami infekcji,
– osobom w podeszłym wieku,
– kobietom w stanie błogosławionym,
– osobom, które czują wielką obawę przed zarażeniem.

W związku z ograniczeniami dotyczącymi liczby uczestników zgromadzeń religijnych w tzw. „czerwonej strefie”, udzielam ponadto ogólnej dyspensy od wspomnianego obowiązku wszystkim osobom przebywającym we wspomnianej strefie podczas jej obowiązywania.

3. Środki ochrony osobistej

Maseczek lub przyłbic zakrywających nos i usta winni używać:
– wierni uczestniczący w liturgii, chyba że mają zwolnienie lekarskie z tego obowiązku zgodnie z przepisami sanitarnymi,
– pracownicy kościelni będący w kontakcie z innymi osobami, np. podczas zbierania składki czy w czasie przygotowania paramentów w zakrystii oraz w świątyni,
– Służba Liturgiczna podczas liturgii i przygotowania do niej, z wyjątkiem diakona, lektora i psalmisty w momencie czytania lub śpiewu,
– koncelebransi, przynajmniej podczas rozdawania Komunii św. i procesji przez świątynię.

Parafia powinna zaopatrzyć się w dozowniki płynu dezynfekującego, które należy ustawić przy drzwiach wejściowych (lecz nie w kropielnicach). Należy ponadto umieścić przy wszystkich drzwiach wejściowych przypomnienie o obowiązku stosowania maseczek.
W przypadku gdyby ktoś nie posiadał maseczki, duszpasterze powinni zaoferować ją nieodpłatnie.

4. Udzielanie Komunii Świętej

Podczas każdej liturgii należy umożliwić wiernym przyjęcie Komunii Świętej zarówno do ust, jak i na rękę. Nie wolno zmuszać nikogo do przyjmowania Komunii Świętej na rękę, jak również nie wolno pozbawiać wiernych możliwości przyjęcia Komunii Świętej na rękę, nawet jeśli wierni wprost nie domagają się tego. Niedopuszczalne jest głoszenie w tej materii teorii niezgodnych z obowiązującą dyscypliną Kościoła.

Za każdym razem należy wyraźnie ogłosić porządek przyjmowania Komunii Świętej. Należy utworzyć oddzielne rzędy dla przyjmujących Komunię Świętą do ust i na rękę. Jeśli obecny jest jeden szafarz, komunikuje on najpierw rząd przyjmujących na rękę, a następnie rząd przyjmujących do ust. Jeśli jest większa liczba szafarzy, wówczas każdy z nich komunikuje w oddzielnym rzędzie.

Kapłan lub inny szafarz rozdający Komunię Świętą winien bezpośrednio przed tą czynnością zdezynfekować ręce, podczas niej mieć nałożoną maseczkę, a po zakończeniu obmyć palce w vasculum i powtórnie zdezynfekować ręce.

5. Sakrament pokuty i pojednania

Należy zadbać o należyte zabezpieczenie konfesjonałów, co jest ważne zwłaszcza
w kontekście zbliżającego się okresu spowiedzi przed Uroczystością Wszystkich Świętych oraz przed Bożym Narodzeniem.

Nie wolno używać tzw. konfesjonałów zamkniętych (szafowych). W konfesjonałach, na kratkach od strony penitenta, należy umieścić folie ochronne i wymieniać je przynajmniej raz w tygodniu. Należy tam również umieścić środek do dezynfekcji z dozownikiem rozpylającym, prosząc penitentów, aby każdy po sobie zdezynfekował folię.

6. Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny

W związku z Uroczystością Wszystkich Świętych i Dniem Zadusznym wskazane jest indywidualne nawiedzanie cmentarzy, rozkładając odwiedziny grobów swoich bliskich na całą oktawę Uroczystości.

Proszę Duszpasterzy, aby rozważyli możliwość zrezygnowania z jednej uroczystej Mszy św. i procesji w dniach 1 lub 2 listopada, a zamiast tego zaprosili wiernych do udziału w liturgiach sprawowanych w ciągu dnia w świątyniach. Zamiast jednej tradycyjnej liturgii na cmentarzu, można zaproponować nabożeństwa za zmarłych w kolejnych dniach listopada, z zachowaniem obowiązujących ograniczeń i wszelkich środków ostrożności.

7. Zachęcam ponadto, aby na zakończenie Mszy Świętych powrócić do praktyki śpiewu Suplikacji w intencji ustania epidemii, za chorych i personel medyczny oraz w intencji zmarłych.

Dziękując Duszpasterzom, Osobom Konsekrowanym oraz wszystkim Siostrom i Braciom w Chrystusie za zrozumienie i budowanie wspólnoty Kościoła, otaczam każdego modlitwą
i z serca błogosławię.

Sandomierz, 17 października 2020 r.

+Krzysztof Nitkiewicz
Biskup Sandomierski

ks. Roman Janiec
Kanclerz Kurii

Zwyczaj powtarzania pewnej ilości modlitw odliczanych dla ułatwienia przy pomocy sznurka z koralikami czy węzełkami był i jest spotykany w wielu religiach. Pierwsi pustelnicy wyznaczali sobie do codziennego odmawiania pewne ilości modlitw. Ułatwiali to sobie, posługując się sznurkami z węzełkami lub sznurkami z pętelkami lub kawałkami drewna. Taki różaniec podobno posiadał św. Pachomiusz i św. Benedykt z Nursji. Najstarszy z zachowanych różańców pochodzi z XII w. Sznur składał się ze 158 paciorków. Na modlitwę różańcową, którą odmawiamy dzisiaj, składa się Credo, Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo i Chwała Ojcu... Najpiękniejszą i najstarszą modlitwą chrześcijan jest Modlitwa Pańska, której nauczył sam Jezus. Pierwsze reguły zakonne zobowiązywały mnichów do wielokrotnego powtarzania jej w ciągu dnia. Tak ułożone modlitwy nazwano Psałterzem Braci. Również od pierwszych wieków chrześcijaństwo dostrzegało wielką wartość modlitwy do Najświętszej Maryi Panny. Od XII w.w Kościele Katolickim rozpowszechnił się zwyczaj odmawiana Pozdrowienia anielskiego. Modlitwa początkowo składała się jedynie ze słów „Zdrowaś Mario, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami”. Z czasem zaczęto dodawać słowa św. Elżbiety i inne słowa. Epidemie czarnej śmierci, szalejące w średniowieczu, spowodowały, że do pozdrowienia dołączono prośbę do Maryi o modlitwę: „za nas grzesznych teraz i w godzinę śmierci naszej”. Często zdarzało się, że odmawiano po 100 razy Zdrowaś Maryjo, między innymi na pamiątkę dzieła stworzenia. Obecna forma „Pozdrowienia anielskiego” ukształtowała się ostatecznie w XV w. Z czasem do modlitwy Ojcze nasz zaczęto dodawać Zdrowaś Maryjo. Te dwie najpopularniejsze w Kościele modlitwy dały początek modlitwie różańcowej. Skąd wzięła się nazwa różaniec? Jedno z wyjaśnień podaje, iż nazwa „różaniec” wywodzi się od św. Dominika, uważanego powszechnie za ojca różańca. Legenda głosi że Matka Boża objawiła się Dominikowi i poleciła mu, aby odmawiał Psałterz Najświętszej Maryi Panny, czyli modlitwy złożonej ze 150 Zdrowaś Maryjo i 15 Ojcze nasz. Dominik posłuchał Maryi, głosił słowo i przeplatał je rozważaniem połączonym z odmawianiem różańca. Tyle legenda.

W czasach św. Dominika było powszechnym zwyczajem dopatrywać się związków między światem duchowym i materialnym. Świat stworzony uważano za księgę opowiadającą o Bogu. W przyrodzie dopatrywano się znaków rzeczywistości duchowych. Uprzywilejowane pod tym względem były kwiaty. Osobom ukochanym nadawano nazwy kwiatów, a także często określano cechy ludzi przez porównanie do kwiatów, np. czystość symbolizowała lilia lub róża. Praktyki pobożne też traktowano jako duchowe kwiaty. Odmawianie Psałterza Najświętszej Maryi Panny porównywano do ofiarowania Matce Bożej 150 róż, dlatego tę modlitwę nazwano „wieńcem z róż”, czyli różańcem. Dominik Alamus a la Roche ustalił liczbę 150 modlitw Zdrowaś Maryjo na wzór Księgi Psalmów, które podzielił na dziesiątki, każda przeplatana modlitwą Ojcze nasz. Z czasem zaczęto łączyć odmawianie modlitwy z rozważaniem tajemnic z życia Chrystusa i Maryi. W wieku XVI ostatecznie ustalono 15 tajemnic, podzielonych na 3 części (radosne, bolesne i chwalebne). Tak było do roku 2002, kiedy to Jan Paweł II dodał część IV różańca świętego - tajemnice światła. Dzisiaj modlitwa różańcowa jest jedną z najpopularniejszych modlitw Kościoła. Zna ją każdy katolik.

Jest bowiem modlitwą prostą. Można ją odmawiać w każdym czasie i na każdym miejscu. Papież Pius V ustanowił święto Matki Bożej Różańcowej 7 października w 1571 r. Leon XIII polecił odmawianie różańca przez cały miesiąc październik i wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie „Królowo Różańca Świętego, módl się za nami”. Również objawienia Najświętszej Maryi Panny przyczyniły się do rozpowszechnienia tej modlitwy. Tak było np. w Lourdes, w Fatimie, Meksyku czy Gietrzwałdzie i wielu innych miejscach. Mamy więc październik i tajemnice różańcowe. Zachęcam do pięknych spotkań, pięknych przeżyć i radości z obecności Boga w historii zbawienia człowieka w różańcowej modlitewnej zadumie.